Τι κι αν είμαστε 6000 μίλια μακριά. Τι κι αν δεν υπάρχει διαρροή και νέφος που να έχει επηρεάσει άλλες χώρες γύρω από την παθούσα Ιαπωνία. Τι κι αν η ΕΕΑΕ (παράρτημα της ΙΑΕΑ στην Ελλάδα και αρμόδια για την παρακολούθηση όλων των αντικειμένων με τον όρο “πυρηνικός” ως επιθετικό προσδιορισμο) εξέδωσε σαφή ανακοίνωση ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν επιπτώσεις στον Ελλαδικό πληθυσμό και χώρο.
Τίποτε.
Εμείς εκεί. Ανοίγεις τα κανάλια και βλέπεις τους ειδικούς να λέει ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του. Οι σοβαροί άνθρωποι (π.χ. Σιμόπουλος από το ΕΜΠ, Παπάζογλου από το ΙΠΤΑ-Δημόκριτος και Αντωνόπουλος-Ντόμης από το ΑΠΘ) είπαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα και το θέμα για αυτούς (όπως θα έπρεπε και για τους υπόλοιπους εμάς) έληξε. Μετά όμως από αυτούς, το χάος.
Το γυαλί είναι μεθυστικό. Το γυαλί στο χαζοκούτι προκαλεί ωραιοπάθεια και αλαζονεία. Προσοχή, αγαπητοί κύριοι. Προσοχή τι λέτε, πώς οδηγείτε τον ήδη πιεσμένο κόσμο σε παράκρουση. Μην κινδυνολογείτε, μην εξάπτετε τη φαντασία και κυρίως μην προκαλείτε αναταραχή τεχνηέντως. Δε θέλει πολύ για να κρασάρουμε.
Η Ιαπωνία μετράει πολλές πληγές σε διάφορα επίπεδα. Η έκλυση ραδιενέργειας επείγει να αντιμετωπιστεί ώστε να μην υπάρξουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού και στο περιβάλλον. Και μιλάω για μακροπρόθεσμες γιατί οι δόσεις που έχουν εκλυθεί λόγω αποσυμπίεσης είναι μεν πάνω από το επιτρεπτό ετήσιο όριο των εργαζομένων σε πυρηνικά εργαστήρια, αλλά εξακολουθούν να είναι χαμηλές. Μεγάλες δόσεις μέσω της δημιουργίας/έκλυσης συγκεκριμένων ισοτόπων με μεγάλο χρόνο ζωής (π.χ. καίσιο) θα επιφέρουν συνέπειες σε βάθος χρόνου και είναι πολύ πιο ύπουλες. Χώρια που θα χαλάσει τις βαθμονομήσεις των οργάνων περιβαλλοντικής καταγραφής της ακτινοβολίας περιβάλλοντος (το τελευταίο σχόλιο αφιερωμένο στο φίλο GodeL).
Μένει να δούμε την παράκρουση προσωποποιημένη σε διαδηλώσεις στο Σύνταγμα ή εμπρός από την Πρεσβεία της Ιαπωνίας. Μην αγωνιάτε, έχουν ήδη προγραμματιστεί!
An Isotopia 