Ένα μικρό κλουβί καρφωμένο πάνω σε ένα λεκιασμένο, αδιάφορο μπεζ τοίχο ενός στενού μπαλκονιού.
Ένας ευτραφής κύριος με φανελάκι και βερμούδα, κάπου γύρω στις 8 το πρωί.
Και μια σύντομη, τρυφερή συνομιλία
– ”Α ρε Αποστόλη, κελαηδάς κι εσύ καημένε…”
Ο Αποστόλης απάντησε με ένα σύντομο κελάηδισμα
Στιγμές ζωής, στιγμές αγάπης
An Isotopia 