Σωτήριον έτος 2020
Σε μια μπανανία
Σε ένα ακαδημαϊκότατον ίδρυμα τριτοκοσμικής χώρας
Με ψυχολογία Λουί XV και τουπέ 1000 καρδιναλίων
Μια τσάντα καθόταν μόνη της πάνω σε μια καρέκλα γραφείου, ανάμεσα σε στίβες βιβλίων και χαρτιών που είχαν εναποτεθεί ατάκτως, όπως είχαν βγει από τις βιβλιοθήκες για να γίνει γενική καθαριότητα. Ο φιλόδοξος καθαριστής δεν άντεχε άλλο τη βρώμα που είχε συσσωρευτεί στο γραφείο μετά από κοντά 4 χρόνια απουσίας συνεργείων καθοριότητας από τους προσωπικούς χώρους εργασίας. Λίγο η κρίση, λίγο η αναιμική αντίδραση των πρυτανικών αρχών, λίγο οι καταγγελίες συμβάσεων από μερίδες ηλιθίων (αυτών των χρήσιμων με τα σπρέι ανά χείρας), οδήγησαν την κατάσταση στο απροχώρητο. Ευκαιρία ήταν, εν μέσω εξεταστικής και με κάμποσα ελεύθερα απογεύματα να γίνει μια καλή φασίνα. Βιβλία κατέβηκαν, βιβλιοθήκες καθαρίστηκαν και ξαναβάφτηκαν, φτυάρια σκόνη και ό,τι άλλο υπήρχε στο πάτωμα μαζεύτηκαν. Ο φιλόδοξος καθαριστής κοιταζε το έργο του με περισσή ευχαρίστηση γιατί θα μπορούσε σύντομα να αφιερωθεί στο πραγματικό του έργο με προσοχή και συνέπεια όπως συνήθιζε όλα αυτά τα χρόνια.
Να, ένα τελευταίο πέρασμα με χλωρίνη, να στεγνώσει και τέλος. Χαρούμενος κατευθύνθηκε στη βρύση για να ξεπλύνει την σφουγγαρίστρα. 90 δευτερόλεπτα αργότερα, μια δυσάρεστη έκπληξη τον περίμενε. Η τσάντα με το λάπτοπ, το πορτοφόλι και κάμποσα άσχετα, άχρηστα κλειδιά από παροπλισμένες κλειδαριές που βρέθηκαν πάνω στο γραφείο καθώς κατέβηκαν από τα ράφια, είχαν κάνει φτερά. Κοίταξε, πάγωσε, πανικοβλήθηκε, έτρεξε στο διάδρομο να δει μήπως είναι κάτι που δεν έχει καταλάβει. Τίποτε, το φάντασμα κλέφτης, ίσως κάποιος από αυτούς τους αλήτες που σαρώνουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ανενόχλητοι γιατί οι χρήσιμοι ηλίθιοι απαιτούν κι επιβάλλουν με τη βία “άσυλο” και “ελευθερία” στους χώρους τους είχε αρπάξει ό,τι βρήκε κι εξαφανίστηκε.
Ο επίμονος καθαριστής ζήτησε βοήθεια. Κανείς δεν είδε τίποτε, κανέναν, καμμία. Ένα φάντασμα. Οι φασαρίες μόλις είχαν αρχίσει.
Σε πρακτικό επίπεδο η συνέχιση της ιστορίας έχει πολλές λεπτομέρειες. Ευτυχώς η άμεση αντίδραση εξασφάλισε ότι η ζημιά έμενε αποκλειστικά στο επεισόδιο. Με σημαντικό οικονομικό κόστος, άλλαξαν άμεσα σημαντικές κλειδαριές, ακυρώθηκαν πιστωτικές κάρτες, δόθηκαν καταθέσεις στην Ασφάλεια, μηνύθηκαν άγνωστοι, ενημερώθηκαν θεσμικά υπεύθυνοι (άλλοι ενδιαφέρθηκαν άμεσα, άλλοι αγνόησαν παντελώς τη σχετική ενημέρωση) και πολλά άλλα. Ο αρχικός πανικός ακολουθήθηκε από ψυχραιμία και ιεράρχηση των βημάτων που έπρεπε να γίνουν. Το οικονομικό κόστος εξακολουθεί να είναι μεγάλο, αλλά κάτι είναι σημαντικότερο.
Το πιο σημαντικό είναι ότι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει βία εντός των πανεπιστημίων:
Όσο γίνονται κλοπές σαν κι αυτήν
Όσο γίνονται διαρρήξεις σε γραφεία καθηγητών
Όσο γίνονται “παρεμβάσεις” τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας
Όσο υπάρχει ανεξέλεγκτη είσοδος κι έξοδος στα ακαδημαϊκά ιδρύματα
Όσο δεν υπάρχει καταγραφή του ποιος έχει και ποιος ΔΕΝ έχει δουλειά εντός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων
Όσο υπάρχει ανοχή σε καταλήψεις και “Αυτοοργανωμένα στέκια” εντός ακαδημαϊκών χώρων
Όσο υπάρχουν απειλές εναντίον καθηγητών και φοιτητών που τολμούν να υψώσουν φωνές λογικής, αλλά ενάντια στα βίαια μονοπάτια που πρεσβεύουν οι επαναστάτες της φασολάδας
Όσο στοχοποιούνται ονομαστικά άνθρωποι και αναρτώνται φωτογραφίες και ονόματα σε αφίσες
Όσο υπάρχει βρώμα και δυσωδία ψευδοεπαναστατικής βλακείας και κρετινισμού
Όσο υπάρχουν βίαιοι άνθρωποι που ψάχνουν ευκαιρία να την εκφράσουν εμπράκτως εναντίον οποιουδήποτε
Όσο υπάρχουν άθλια, κιτς γκράφιτι
Όσο βάφονται τοίχοι με σπρέι από αγέλες, σπάζονται τζάμια και χτίζονται πόρτες γραφείων
Η βία θα κυριαρχεί. Ούτε η λογική ούτε η πρόοδος ούτε η ελευθερία. Μόνο η βία.
ΥΓ εσύ που μπήκες στον προσωπικό μου χώρο κι αφαίρεσες πράγματα που δε σου ανήκουν, εσύ που με στοχοποίησες (και το ξέρω), εσύ που ήρθες να χαλάσεις αυτά για τα οποία ιδρώσει για να μορφώσω την επόμενη γενιά Ελλήνων, εσύ που παραβίασες το χώρο που έχω για σπίτι μου, που τον πονάω και τον τιμώ με το έργο μου καθημερινά, εσύ που έκανες το παιδί μου να μην κοιμάται γιατί ο πατέρας της βίωσε μια κλοπή, φρόντισε να μη σε βρω ποτέ. Γιατί αν σε βρω θα φροντίσω να σου εξηγήσω για ποια βία μιλάω παραπάνω.
Φωτό από την ταινία Snatch
An Isotopia 