Έχει πλάκα να ξεσκαρτάρεις το φορτίο από τη σκονισμένη βιβλιοθήκη και να ανακαλύπτεις ξεχασμένα πράγματα, τα οποία είχες αφήσει προσωρινά εκεί μέχρι να τα τοποθετήσεις εκεί που “πρέπει”. Δέκα χρόνια μετά, ένα DVD πέφτει στα χέρια σου σηκώνοντας τον μπλε φάκελο και… μπουμ! Να μια ταινία που έχεις αγοράσει και δεν έχεις καταφέρει να δεις ποτέ.
Το Eulogy είναι μια αμερικάνικη κομεντί που δεν είναι Η κορυφαία ταινία, αλλά έχει μια ωραία δροσιά και έναν Hank Azaria σε φοβερά κέφια (έστω και σε δεύτερο ρόλο). Το συνιστώ για ένα ανάλαφρο βραδάκι με παγωμένο λευκό κρασί φτιαγμένο από σταφύλια ωριμασμένα στις πλαγιές της Αμφίπολης, εκεί που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Καλό μας ΠΣΚ, εύχομαι η καλοκαιριά να κρατήσει αρκετά ακόμη. Και στις ψυχές μας.
An Isotopia 